https://isgeschiedenis.nl/reportage/droogte-door-de-eeuwen-heen 

DROOGTE DOOR DE EEUWEN HEEN
IsGeschiedenis

Nederland staat bekend als een land met veel water, maar ook hier kan het droog zijn. In mei 2022 is er al sprake van een neerslagtekort, ook al zitten we nog vroeg in het jaar. In 2018 kwamen we zelfs in de buurt van recordjaar 1976 gepasseerd. Toen bleef de regen ook in augustus uit en na warme periodes in 2019 en 2020 is er nog altijd sprake van een neerslagtekort. Het zal dus nog lang duren voor de droogte voorbij is. De neerslagtekorten zijn zo groot geworden dat alleen een langere periode met veel regen dat tekort kan compenseren.

College van Gedeputeerde Staten
Provinciehuis
Abdij 6
4331 BK MIDDELBURG

Oostburg, d.d. 21-07-2022

Geacht College,

Betreft schriftelijke vragen conform Art. 44 van het Reglement van Orde van de Statenleden François Babijn en H.G.A. (Bertie) Steur), PARTIJ VOOR ZEELAND (PVZ), aangaande regionale waterkering Zanddijk.

Toelichting
Jaren geleden, in een tijd dat er nog geen sprake was van een urgente zeespiegelrijzing, is toen vastgelegd dat de Zanddijk als regionale waterkering op termijn 40 centimeter zou moeten worden opgehoogd.
N.B. Deze normering is, naar onze informatie, door de Provincie in samenspraak met het Waterschap vastgesteld!

Vragen

1. Kan uw college gemotiveerd aangeven waarom er nu besloten is dat deze eerder vastgelegde noodzakelijke verhoging van 40 centimeter van deze dijk plotsklaps niet meer nodig is, en dat in een tijd dat de zeespiegelrijzing urgenter is dan ooit?
2. Kan uw college met reden omkleed ontkennen of bevestigen, dat de hoofdreden voor het niet willen overnemen van de Zanddijk door zowel het Waterschap Scheldestromen in eerste instantie als nu het zich laat aanzien de gemeente Reimerswaal, toch is gelegen in de mogelijke toekomstige kostenpost van de verhoging van deze dijk?
3. Kan uw college bevestigen of ontkennen dat de enorme toename van de kosten van de aanpak van de Zanddijk aan de basis liggen van uw besluit dat een verhoging van de Zanddijk niet langer aan de orde is en dat desondanks de veiligheid van onze inwoners toch gewaarborgd is en blijft?
4. In de ‘Leidraad Toetsen op Veiligheid Regionale Waterkeringen’ valt te lezen dat de hierin gehanteerde normen gelden voor een dijktalud dat niet steiler mag zijn dan 1:2,3 aangezien er geen testen zijn uitgevoerd voor een steilere taludhelling. Kan uw college aangeven of de taludhelling van de Zanddijk binnen deze norm valt?

In afwachting van uw beantwoording, verblijven wij,

Hoogachtend,

Statenfractie PARTIJ VOOR ZEELAND (PVZ),
François Babijn, Fractievoorzitter en H.G.A. (Bertie) Steur, Fractielid

Bijlages:

pdf Art. 44 vragen PVZ aangaande regionale waterkering Zanddijk (96 KB)

Ik zou graag een van de doelstellingen uit het doelendocument Natura 2000, de Nederlandse interpretatie van de Habitatrichtlijn willen voorlezen: Haalbare en betaalbare doelstellingen formuleren, die zo min mogelijk inspanningen en gevolgen voor burgers en economische sectoren met zich meebrengen (geen disproportionele lasten).

Dan nu naar de praktijk, waarom we hier met zijn allen staan, de gevolgen voor burgers en economische sectoren van het ingezette beleid. Meervoud, want dit reikt natuurlijk veel verder dan enkel de agrarische sector, denk aan toeleveranciers, afnemers van onze producten, mechanisatiebedrijven, loonwerkers, veeartsen en ga zo maar door. Veel bedrijvigheid op het platteland staat op het spel, en niet omdat het vanuit Brussel gevraagd wordt, maar omdat men dat in Den Haag heeft bedacht.
Discussies gaan over metingen, KDW’s en de onhaalbare stikstofnormen. Zelf woon ik in zo’n gebied met onhaalbare normen, zonder veehouders, maar wel met veel toeristen, waar 70 tot 95 procent stikstofemissie gereduceerd zou moeten worden. En dan vraag ik me af hoe gaan we dat doen, er liggen als dit doorgaat afdwingbare doelen, natuurorganisaties lopen zich al warm voor de gang naar de rechter, gaat straks de hele omgeving op slot? Wordt woningbouw onmogelijk, moeten bedrijven, ook niet agrarische, die binnen de reductie zone zitten weg? Moeten de toeristen wegblijven of zijn ze alleen nog welkom als ze in een elektrische auto rijden? Of, en dat hoop je dan, worden eindelijk de ganzen eens aangepakt die een behoorlijk deel van de insleep van stikstof voor hun rekening nemen.
Voor mij als akkerbouwer zijn er ook vraagtekens, het nieuwste modewoord in Den Haag: kringlooplandbouw. Maar wat gebeurt er als er veel veebedrijven moeten verdwijnen en de rest grondgebonden moet worden? Wat blijft er dan over voor de akkerbouw? Zonder stront komt heel die kringlooplandbouw niet van de grond.

Deze vragen gelden natuurlijk voor veel gebieden, met deze normen zou zomaar de toekomst van het platteland op het spel kunnen staan. Men lijkt het wel eens te vergeten, maar reductie is iets wezenlijk anders dan de ene soort stikstof inwisselen voor een andere. En voor iedereen die denkt dat het niet zo’n vaart zal lopen met die afdwingbaarheid heb ik een aantal voorbeelden: de afgeschoten PAS, vergunningsplicht weidegang, de woningbouw die mede hierdoor vastloopt, Schiphol, jarenlang een van de heilige huisjes in ons land moet ook krimpen want wij wisten het al lang maar het staat nu ook in een rapport van de TU Delft: 70 procent van de stikstof die vliegtuigen uitstoten wordt niet meegeteld.

De staat van de natuur zou leidend moeten zijn, als we de media moeten geloven dan staat deze er belabberd voor. Als we naar de rapportages over de Natura 2000 gebieden kijken die naar Brussel gestuurd worden ligt het vaak anders en blijkt het ineens een stuk beter met diezelfde natuur te gaan. Het verschil zit in de interpretatie vanuit de EU en de interpretatie zoals we die hier in Nederland hanteren, een teken dat Nederland zijn eigen probleem creëert.En nu zijn we dus in een situatie verzeild geraakt waarbij de doelstellingen zoals die geformuleerd zijn uit het oog zijn verloren.

Want laten we eerlijk zijn, 25 miljard om een probleem op te lossen van stikstofwaardes die zo krap vastgesteld zijn dat ze niet haalbaar zijn, daar is niks haalbaars en betaalbaars aan, en bedrijven die moeten verdwijnen, ik vind het disproportioneel.
25 miljard, het is zo’n groot bedrag dat het gewoon abstract wordt, maar als je bedenkt wat er op dit moment allemaal speelt, 2,5 miljoen Nederlandse huishoudens die het financieel zwaar hebben. We hebben het hier over 10.000 euro per huishouden wat in problemen is gekomen wat ook gebruikt zou kunnen worden om de lasten te verlichten. In plaats daarvan moet het gespendeerd worden aan niet of nauwelijks haalbare stikstofdoelen.
Ik ga afronden, maar laat het duidelijk zijn, we staan hier natuurlijk met zijn allen voor de agrarische sector, veilig en voldoende voedsel, de werkgelegenheid dit dit oplevert, maar we staan hier voor meer, we staan hier ook voor de leefbaarheid en de toekomst van het platteland!

H.G.A. (Bertie) Steur